De coronaweken (en week) van ROSA – tot 18 mei 2020


Andere tijden

De afgelopen twee maanden waren voor iedereen raar en anders en soms ook best beangstigend. Maar het waren vooral zware tijden voor personeel in de zorg, leraren, winkelpersoneel, ondernemers en vele anderen. En dat zal voorlopig nog wel zo blijven, helaas.
Ons hart gaat vooral uit naar diegenen die zelf met corona geconfronteerd werden. Degenen die ziek waren, of dat nog steeds zijn. Degenen die zich zorgen maken en hebben gemaakt om familieleden en dierbaren. En degenen die iemand verloren aan dit verschrikkelijke virus.

De fractie van ROSA heeft respect voor de snelle en adequate wijze waarop de gemeente Zaanstad deze crisis heeft aangepakt. Wij hebben het allemaal nauwgezet gevolgd. Natuurlijk waren er zaken die misschien anders, of beter, of sneller hadden gekund, maar al met al vinden wij dat deze onverwachte (en voor alle betrokkenen nieuwe) crisis goed is aangepakt.

Inmiddels zijn we allemaal aardig gewend aan het online vergaderen met de eigen fractie en de gemeenteraad. De agenda voor de raad in de aankomende tijd wordt steeds voller, waarbij ook de voorjaarsnota voor de deur staat.
Genoeg te doen dus, wat inhoudt dat er voor ons ook weer steeds meer is om over te berichten. En dat doen wij vanaf nu weer wekelijks met #DeweekvanROSA!

De rode (s)loper

Deze week spreekt de raad van Zaanstad over de komst van Tony’s Chocolonely naar de oude meelfabriek De Vrede in de Achtersluispolder. Dat is een prachtig vooruitzicht: een groot fairtradebedrijf op Zaans grondgebied, met misschien wel 500 nieuwe arbeidsplaatsen en een veelvoud aan bezoekers die over het water zullen worden aangevoerd.

Niet zo gek dat het college en de ambtelijke top in het stadhuis de ene jubelkreet na de andere laten horen. En wat ROSA betreft zijn de slaafvrije repenmakers ook hartelijk welkom. Maar een kleine kanttekening is wel op zijn plaats.

Zaanstad wil nog wel eens te hard van stapel lopen als er een grote jongen aanklopt. De rode loper wordt met verve uitgerold en alles moet daarvoor wijken. Monumenten bijvoorbeeld.

Voor IKEA werd een aantal Bruynzeelloodsen preventief geruimd – maar IKEA komt niet. En toen Amerborgh een plannetje had met de kogelfabriek op het Hembrugterrein, ging er direct een streep door het nog maar net goedgekeurde beeldkwaliteitsplan: natuurlijk mocht Rem Koolhaas een zilveren augurk op het sobere monument plaatsen – graag zelfs! Gelukkig heeft Amerborgh alweer genoeg van zijn speeltje en lijkt deze ellende niet door te gaan.

Tony’s Chocolonely wilde het liefst de silo achter De Vrede (onlosmakelijk onderdeel van het rijksmonument) slopen, maar daar kon gelukkig geen sprake van zijn. Geen nood: in de verbeelding van de plannen is nu een gat in die silo voorzien, zodat de beoogde achtbaan er doorheen kan razen. ‘Een mooie vorm van herbestemming,’ vindt men op het stadhuis.

Ons lijkt een silo zonder gaten juist wel handig, naast een cacaofabriek. De beste manier om hem opnieuw te gebruiken is om er cacaobonen in op te slaan. Zou je zeggen. Maar waarschijnlijk denken wij te weinig ‘out of the box’.

In elk geval gaan we de ontwikkelingen nauwlettend volgen en zullen we pal staan voor het aanzicht van De Vrede. En wij wensen, los daarvan, Tony’s Chocolonely alle succes en voorspoed bij hun mooie plannen.

Weerbare jongeren

We zijn wel eens aan het mopperen op de snelheid in het stadhuis, maar nu ook goed nieuws: onze motie 29 is ten uitvoer gebracht! De motie “Jongeren Centraal” die in samenwerking met de PvdA, en steunpartijen SP, CU en VVD, tot stand kwam, vroeg het college vorig jaar tijdens de begrotingsbehandeling niet zomaar in het wilde weg te snijden in het jongerenwerk; door middel van het doorvoeren van de voorgenomen bezuiniging. Eerst moest er gekeken worden waar het beter kan, en moet. Dit leverde een goede analyse op die afgelopen week in het Zaanstad beraad werd besproken.

De verschotting in het jongerenwerk maakt dat er veel verschillend aanbod is, maar ook dat het lastig samenwerken is. Er zijn bijvoorbeeld jongerenwerkers in de wijkteams, stedelijke straathoekwerkers, jeugdboa’s en trajectbegeleiders. ROSA vindt het belangrijk dat iedere jongerenwerker zich houdt aan zijn eigen specialisme en doet waar hij/zij goed in is. En daarnaast moeten hulpvragen snel doorgeplaatst worden naar het juiste hulppakket. Preventie bleek letterlijk een ondergeschoven kindje. Daar kan, en moet volgens ons, veel meer in geïnvesteerd worden!

Juist de doelgroep van 12- zou weerbaar moeten worden gemaakt door bijvoorbeeld educatieve trainingen zoals Epjo; een misdaadpreventie cursus die aan groep achters wordt gegeven. Ook Stichting Surant verzorgt lessen door ex-criminelen hun verhaal te laten vertellen. En met snuffelstages en vrijwilligerswerk op jonge leeftijd creëer je daadwerkelijk een perspectief. Daarmee is blijvend investeren in scholing, sport, cultuur en kansen op de arbeidsmarkt onverminderd belangrijk.

We zijn blij dat deze brede aanpak in de hervormingen van het jongerenwerk wordt opgenomen. Als we het beste voor hebben met onze jeugd, moeten we ervoor zorgen dat ze ook echt de kansen kunnen aanpakken!