Voedseluitdelers, basisbanen, stadspas, opiumwet en veel vrachtwagens


De Week van ROSA – 8 tot 15 maart 2021

Samenwerking voedsel-uitdeelvoorzieningen helaas ver te zoeken

Op initiatief van DENK werd er gesproken over de situatie van de Stichting Oums voorraadkast: Een particulier initiatief vergelijkbaar met de voedselbank. Deze organisatie heeft behoefte aan een opslag / uitgifteruimte.

Het onderwerp, gebracht onder de vlag armoedebestrijding, trok erg veel belangstelling. Met 13 insprekers op het onderwerp liep de bespreking behoorlijk uit de tijd en zal er nog een vervolg aan gegeven worden.

De insprekers maakten twee zaken heel duidelijk; op de eerste plaats dat Zaanstad een grote groep bevlogen vrijwilligers kent, die zich inzetten voor medebewoners die het niet breed hebben. Helaas maakte het ook duidelijk dat de onderlinge samenwerking tussen deze groepen verre van optimaal is. De beschuldigingen vlogen over en weer en Oums is niet de enige organisatie die tegen opslagproblemen aanloopt.

De portefeuillehouder is al enige tijd bezig om Oums in contact te brengen met partijen die wellicht mogelijkheden hebben. En deze inspanningen juichen we van harte toe!
Maar we zijn wel van mening (en daar staan wij niet alleen in) dat er, zolang er geen verbetering komt in de onderlinge samenwerking van de diverse groepen, veel energie verloren gaat aan gedoe tussen de verschillende initiatieven. Het zou DENK sieren om niet alleen het probleem aan te snijden, maar ook de eigen achterban en netwerk te mobiliseren in het zoeken naar een oplossing.

Basisbanen als ei van Columbus?

Het staat op een prominente plek in hun verkiezingsprogramma, dus het verbaasde ons dan ook niet dat de PvdA-fractie een agenda-initiatief indiende voor onderzoek naar de realisatie van basisbanen in Zaanstad.

ROSA heeft eerder bij de bespreking van de doorontwikkeling van Werkom* aangegeven dat we graag zien dat er binnen die doorontwikkeling gekeken wordt of er mogelijkheden zijn om in deze richting een aanbod te creëren.

Op dit moment staan we kritisch tegenover het idee zoals geopperd door de PvdA-fractie. In Groningen zijn ze vorig jaar voorzichtig gestart en begin dit jaar stond de teller op 25 gecreëerde banen. En werd duidelijk dat de beraamde kosten flink hoger uitvielen, de 25 banen kostten Groningen een kleine 9 ton. En slechts een deel van dat geld is herverdeling van bestaande bronnen, het grootste deel moest extra binnen de begroting gevonden worden.

Maar los van het financiële aspect lopen ze ook aan tegen landelijke wet- en regelgeving. Met name het premiestelsel, waardoor én de werkgeverspremies afgedragen moeten worden én alle risico’s bij terugval in de uitkeringssituatie gedragen worden door de stad. Dat vraagt om aanpassingen die niet op lokaalniveau te realiseren zijn.

Tot slot is de verwachting dat de maatschappelijke baten uiteindelijk een flinke toegevoegde waarde zullen opleveren, maar dat is nog slechts een verwachting.
Groningen laat het hele traject begeleiden door de universiteit die onderzoek doet naar o.a. het rendement.

ROSA ziet zeker mogelijkheden, maar vind het niet nodig om het wiel opnieuw uit te vinden en plaatst op dit moment nog de nodige vraagtekens bij de financiering.
Vanuit de lopende proeven komt veel relevante data beschikbaar waar we straks gebruik van kunnen maken én ook de lobby richting Den Haag voor de noodzakelijke aanpassingen heeft wat ons betreft prioriteit, naast de doorontwikkeling van Werkom.
In de tussentijd hebben we er vertrouwen in dat de ingeslagen weg door de wethouder, namelijk het leveren van “maatwerk” aan inwoners met een afstand tot de arbeidsmarkt, ook haar vruchten afwerpt.

* Werkom is de plek waar de inwoners van Zaanstad en Purmerend met een overbrugbare afstand tot de arbeidsmarkt weer werkfit worden gemaakt. Ze leren hun talenten en mogelijkheden ontdekken, en kunnen werken aan bijvoorbeeld taal, kennis en vaardigheden.

Voorbeeld ter illustratie hoe een stadspas eruit zou kunnen zien

Na 22 jaar……… de Stadspas!

In 1999 diende ROSA een motie in om onderzoek te doen naar de invoering van een Stadspas, en niet alleen voor de minima, nee, een pas voor alle Zaankanters. De motie werd door het toenmalige college overgenomen. Maar er gebeurde vervolgens niets…

In de jaren die volgden is er meerdere malen opnieuw via moties en initiatieven, zowel door ROSA als andere fracties, aangedrongen op de invoering van een dergelijke pas.
En nu, na ruim twee decennia, komt het onderzoek er alsnog, met het voornemen om nog voor de zomer het aanbestedingstraject te starten. Met dit aanbestedingstraject wordt een partij gezocht die de hele administratieve afwikkeling op zich kan nemen.

Gezien de vele positieve ervaringen elders, waaronder een flinke toename van deelname door de minima aan o.a. sport en cultuur, is de pas nog net zo relevant als 22 jaar geleden. Een stadspas is een goed instrument om van toekijken meedoen te maken!
Een pas die in eerste instantie gratis beschikbaar wordt gesteld aan de minima (tot 110% van het bijstandsniveau), maar die, tegen vergoeding, ook aangeschaft kan worden door alle inwoners van Zaanstad.
En dat laatste was voor ROSA altijd een belangrijke voorwaarde om een stigmatiserend effect van de pas te voorkomen.

In de toekomst kunnen er doelgroepen aan worden toegevoegd, maar ook het aanbod kan worden verbreed. Wat ons betreft kan de aanbesteding niet snel genoeg beginnen, zodat we nog deze collegeperiode ook over kunnen gaan tot de daadwerkelijke invoering.

De tekst uit de Stadspas-motie van ROSA anno 1999


Opiumwet artikel 13B

Vanwege een wijziging in artikel 13B van de Opiumwet, werden we bijgepraat over de toepassing van dit artikel in Zaanstad. Het bewuste artikel geeft de burgemeester de bevoegdheid om panden te sluiten waar handelshoeveelheden drugs worden aangetroffen.

Vaak gaat dit om bedrijfsruimtes, maar regelmatig betreft het ook woningen.
Onze voornaamste zorg is dat er goed gekeken wordt naar juist de omstandigheden van de bewoners van dergelijke panden en de gezinssituatie. Zijn er kinderen bij betrokken? Is er een vangnet?
Ons is verzekerd dat er korte lijnen zijn naar de organisaties die op dat moment een rol kunnen spelen, zoals Veilig Thuis, en dat deze, indien nodig, direct ingezet kunnen worden.


Vergunningsherziening AAK – Zaandijk

Het onderwerp was niet geagendeerd, maar namens de omwonenden van het bedrijf sprak de Heer Doornbos in.
De oliehandel op de Lagedijk heeft een verzoek gedaan om het aantal vrachtbewegingen drastisch uit te breiden, met name in de avond- en weekend uren.
De fabriek ligt in een kwetsbaar gebied, met o.a. een basisschool, een speelgebied en een aantal monumenten.

ROSA heeft een aantal technische vragen gesteld waaruit onder andere naar voren kwam dat er gesprekken gaande zijn tussen de gemeente en AAK over het wijzigen van de verkeerscirculatie.

Verbazingwekkend dat de fabriek, bij monde van de directeur, aangeeft dat het vrachtverkeer noodzakelijk is om het eindproduct af te voeren en dat de aanvoer van de grondstof ook via het water loopt.
In de praktijk blijkt uit de cijfers dat de aanvoer over water slechts een marginale 10.000 ton betreft op een afvoervolume van 110.000 ton.
Waarom wordt er niet meer gebruik gemaakt van aanvoer over de Zaan, is dit een technische onmogelijkheid of financiële onwil?

De inspreker gaf aan dat hij ook contact heeft gezocht met het Hoogheemraadschap, omdat het zware transport over een waterkering rijdt, waaronder zich ook nog een gemaal bevindt. Mogelijk komt er vanuit het Heemraadschap ook nog actie.

We zullen dit dossier nauwlettend volgen en mogelijk aanvullende vragen stellen aan de verantwoordelijk wethouder.

Inmiddels hebben wij, samen met andere partijen, een zogenaamde Rondvraag ingediend, waarin wij kritische vragen stellen aan het college over dit dossier.