Dit is een bijdrage van: Hans Kuyper
Het was een geweldige week voor het Zaanse erfgoed!
Op woensdag presenteerde Leo Swartsenburg zijn frisse en prachtig vormgegeven ‘Tot op de bodem’, een lesmethode voor omgevingsonderwijs in de onderbouw van de middelbare school. Duizenden jongeren kunnen zo met andere ogen naar hun dagelijkse omgeving leren kijken, wat er hopelijk toe zal leiden dat een nieuwe generatie erfgoedbeschermers opstaat. Dat de gemeente Zaanstad in zulke lessen investeert, is uniek in Nederland.
Op vrijdagochtend ontving onze fractievoorzitter uit handen van wethouder René Tuijn het ook al zo fijne boekje ‘Linten, dijken en paden, het historische netwerk van de gemeente Zaanstad’. Hierin wordt in heldere woorden en beelden uitgelegd wat de stedenbouwkundige visie inhoudt die de raad van Zaanstad in september 2020 unaniem heeft aangenomen. Zo weten bijvoorbeeld ontwikkelaars meteen waar ze aan toe zijn. Maar ook andere belangstellenden kunnen veel plezier aan dit liefdevol samengestelde werkje beleven.
En als klap op de vuurpijl werd in een bomvolle vermaning van Zaandam op vrijdagmiddag ‘Rijp voor de sloop’ gepresenteerd, het lijvige boek dat journalist Fleur Grandiek schreef over de inzet van onze Ruud Pauw voor al het Zaanse moois. Het moest geen biografie worden, dat zou Ruud zelf ook niet gewild hebben, maar een portret werd het wel; het beeld van een bevlogen man, geschilderd in wat hij ons naliet, in de woorden van vele vrienden en andere betrokkenen.
Het eerste exemplaar ging uiteraard naar Paula Kannegieter, Ruuds weduwe. Zij wist in een paar mooi gekozen zinnen de trots voelbaar te maken, maar vooral ook het grote gemis. Het tweede exemplaar was voor wethouder Natasja Groothuismink, die nog maar eens herinnerde aan de cruciale rol van de kraakbeweging bij het redden van erfgoed.
Veel van de mensen die in het boek aan het woord komen, waren aanwezig. Het leek zelfs een beetje op een reunie en daarmee had het gemakkelijk een nostalgische middag kunnen worden. Maar de stralende aanwezigheid van de schrijfster, die terecht trots was op haar geweldige werk, en haar enthousiaste vriendengroep maakte dat er ook veel jonge energie voelbaar was, tussen de eeuwenoude planken.
Dat maakte deze in alle opzichten historische presentatie vooral ook tot een hoopvolle bijeenkomst. Ruud zou ervan genoten hebben. Hij zou waarschijnlijk, op die oude zwarte fiets terugfietsend naar Wormerveer, tevreden zijn standaardzinnetje hebben gemompeld dat nu als titel boven dit stukje staat.
