Donderdag 8 januari jongstleden, het Zaanstad Beraad bespreekt actualiteitsvragen over de ontslagen medewerkers van de SMD/Evean. Door de aanbesteding in het sociale domein zijn een aantal wijkteams van de SMD en Evean nu onder de hoede van andere uitvoerders: DOCK en het RIWB.
Daar zitten ze, op de publieke tribune van de raadszaal: een aantal van de medewerkers over wie het gaat. Allemaal met een rode actiesjaal om.
Ik schat zo’n honderd jaar ervaring bij elkaar. Welzijnswerkers die elke straat in hun werkgebied kennen, elk speelplaatsje, elke hangplek. Professionals die vele vrijwilligers begeleid hebben, mensen het vak hebben geleerd en wellicht de ouders van de hangjongeren van nu nog op hun timmerclubje hebben gehad.
Welzijnswerkers die juist dat kunnen wat zo moeilijk te omschrijven is en alleen te leren met ervaring en door jarenlang in de wijk te werken: invloed hebben op de informele sociale netwerken. Weten wie de sleutelfiguren in de wijk zijn, groepen met elkaar in contact brengen, weten welke jongere je een kopje thee moet geven en wie je wel heel goed op z’n donder moet geven.
Je kan mij niet vertellen dat die ervaring, die kennis, die kwaliteit nu niet verloren gaan. Natuurlijk, de nieuwe organisatie zal vast keurig alle indicaties afgeven. De adressen voor de keukentafelgesprekken moeten de nieuwe medewerkers misschien eerst opzoeken op hun tomtom, maar dan zal het ook best lukken. Maar het welzijnswerk, juist datgene wat pas echt preventie is, spoelen we door het afvoerputje weg.
En dan nog maar te zwijgen over hoe dit is gegaan: die hele procedure waarbij de professionals opnieuw moesten solliciteren, een gesprekje van een half uur kregen en vervolgens via een standaardbrief werden afgewezen is ongehoord. De grote misser zit hierin dat Zaanstad in hun aanbestedingsvoorwaarden bijvoorbeeld had kunnen zetten dat het zittende personeel geschikt geacht werd en dus overgenomen moest worden. Nu kon de nieuwe organisatie naar eigen inzicht hun criteria bepalen en in een eigen procedure het nieuwe team samenstellen. Natuurlijk willen de organisaties die nu de wijkteams in de wijken trekken hun eigen medewerkers aan de slag laten gaan, dat snappen we best. Maar dat was nou net niet de bedoeling. De bedoeling is dat in elke wijk een sociaal wijkteam is dat goede kwaliteit van zorg biedt. En laat nou net continuïteit, kennis van de wijk en ervaring daar van groot belang bij zijn.
Gelukkig zijn zelfs de collegepartijen geschrokken van de negatieve effecten van deze onzalige aanbestedingen in het sociale domein. Nog voor de SP met de vakbond kon protesteren middels actualiteitsvragen in de raadzaal, stelden de PvdA en D66 al kritische vragen. De antwoorden wacht ROSA met spanning af. De wethouder beloofde een debat over aanbestedingen. Aanbestedingen waarvan ROSA al voorspelde dat ze niets goeds zouden opleveren. Helaas hebben we gelijk gekregen. Je kunt volgens ROSA geen kwaliteit bieden als je elk jaar kijkt wie het goedkoopst zorg kan bieden en vervolgens alle oude medewerkers te ontslaan. Nu is het zaak om hiervan te leren en zo snel mogelijk deze koehandel verbannen naar het rijk van slechte experimenten.
Een deel van de ontslagen welzijnswerkers blijft in dienst bij Evean/SMD. Ze gaan werken in Purmerend. Voor hen persoonlijk natuurlijk erg fijn.
Die donderdagavond 8 januari zat er trouwens nog iemand op de publieke tribune: een journalist van het Noord-Hollands Dagblad die een tijd in Purmerend verslag heeft gedaan, maar inmiddels weer terug is op zijn oude vertrouwde plek in Zaanstad.
Natuurlijk gunnen we onze buurgemeente van harte goede journalisten en ervaren welzijnswerkers, maar ROSA hoopt dat het college net als het NHD tot inkeer komt.
