Scheiden gaat lonen 


Dit is een bijdrage van: Mariska Schuttevaer

En dan hebben we het over het beter scheiden van afval. Want we gaan in de toekomst betalen voor ons restafval. Er wordt een bedrag vastgesteld per zak restafval, en dat komt bovenop onze afvalstoffenheffing.

 

 


Dat er iets moet veranderen is duidelijk, de zogenaamde grondstoffenstromen zijn te vervuild en we produceren in Zaanstad meer restafval dan enige vergelijkbare Nederlandse gemeente.

Er is nu voorzichtig gekozen voor betalen per zak restafval. Niet ideaal. Maar alle andere opties zijn onmogelijk of niet goed uitvoerbaar.

De resultaten van diftar (gedifferentieerde tarieven) in andere gemeenten spreken voor zich. Niet alleen produceren gemeenten met diftar gemiddeld 48% minder restafval dan gemeenten zonder dit systeem, ook de kosten van het totale afvalbeheer zijn in deze gemeenten zo’n 20% lager.  Dit komt met name doordat wordt bespaard op, steeds duurder wordende, verbrandingskosten van restafval én doordat er meer waardevolle grondstoffen worden gescheiden. 

Diftar klinkt misschien lastig, maar 95% van de gemeenten die in 2020 minder dan 100 kilo restafval per inwoner hadden, pasten een vorm van diftar toe. Dus het helpt wel degelijk.

In 2023 produceerden Zaanse huishoudens 195 kilo restafval per inwoner. Terwijl landelijk is afgesproken dat gemeenten in 2020 aan maximaal 100 kilo restafval per inwoners mogen zitten, omdat we naar een volledig circulaire samenleving in 2050 toe leven. (In een circulaire samenleving bestaat geen afval en worden grondstoffen steeds opnieuw gebruikt.)

Hier komt bij dat de kosten voor afvalverwerking van restafval de afgelopen jaren fors zijn gestegen en in de toekomst nóg verder gaan stijgen. Dus ook om de afvalstoffenheffing binnen de perken te houden worden er de komende jaren plannen uitgewerkt en wordt een participatieproces opgestart om inwoners hierbij te betrekken.

Er moeten nog diverse keuzes worden gemaakt en de ondergrondse containers voor restafval zullen geschikt worden gemaakt voor het “betalen per opening”.

Eén van de uitdagingen waar we voor staan is bijvoorbeeld dat er wordt gezocht naar eerlijke oplossingen voor mensen die veel medisch afval hebben, of incontinentiemateriaal. En mensen met kinderen in de luiers.

We staan aan begin van een lang proces, waarbij het de verwachting is dat we daadwerkelijk gaan betalen per zak restafval in 2027.

We houden jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen!