ROSA werkt !

aan groene, eerlijke en creatieve oplossingen voor Zaanstad.

plaatje van de ROSA verkiezings poster 2014

Waar is ROSA mee bezig?

  • ROSA maakt zich zorgen

    Detailfoto uit de ‘Cultuurhistorische verkenning Meneba’

    Naar aanleiding van de branden in het Jan Dekkerpand en op het Menebaterrein vorige week stelt ROSA as. donderdag vragen aan de burgemeester over de bescherming van ons erfgoed en de aanpak van leegstand.

    Dit is een bijdrage van: Hans Kuyper

    Vorige week werd Wormerveer opgeschrikt door twee branden in leegstaande panden, het Jan
    Dekkerpand aan Plein 13 en een kantoorgebouw op het Menebacomplex op het Noordeinde. Voor de
    tweede locatie geldt dat het al de zesde brand binnen een jaar tijd was, bij Jan Dekker werd afgelopen
    zomer ook al ingebroken.
    Naar het zich laat aanzien was er bij de incidenten van vorige week geen sprake van criminaliteit of
    vandalisme, maar van een onbeheersbaar geworden vuurtje, gestookt door personen die het warm
    probeerden te krijgen. Panden die lang leegstaan worden immers in toenemende mate gebruikt door
    daklozen, zeker in deze koude periode van het jaar.
    Over dakloosheid en de aanpak daarvan spreken we in dit huis vaker. Voor deze actualiteitsvragen beperken we ons dus tot het bedreigde erfgoed.

    In de publieke opinie klinkt vaak het verwijt dat de gemeente te traag zou handelen, waardoor panden nodeloos lang ongebruikt blijven. Dat zal ongetwijfeld wel eens voorkomen. Maar in het geval van het Jan Dekkerpand en het complex van Meneba is dat zeker niet het geval. Voor Meneba is alle papierwerk afgehandeld, het werk was al begonnen, maar werd maanden geleden door de
    ontwikkelaar opgeschort. En de huidige eigenaar van het Jan Dekkerpand heeft nog geen bouwaanvraag ingediend.
    Dat deze gebouwen leeg staan, is dus niet aan de gemeente te wijten en dat er brand in ontstaat natuurlijk al helemaal niet, maar Zaanstad heeft wél een zorgplicht. Die geldt voor de waardevolle fabriekspanden op het Menebacomplex, die immers in de overeenkomst met de ontwikkelaar expliciet als te behouden zijn aangemerkt, en al helemaal voor het Jan Dekkerpand, dat sinds 2017 een gemeentelijk monument is. De gemeente heeft daarnaast zowel onder de Omgevingswet als onder de voormalige Erfgoedwet de mogelijkheid sancties op te leggen aan eigenaren die zich niet houden aan hun wettelijke instandhoudingsplicht.

    Gezien al het bovenstaande, en uit ongerustheid over het lot van ons leegstaand erfgoed in de nabije toekomst, stelt ROSA de volgende vragen aan de portefeuillehouder handhaving:

    1. Ervan uitgaande dat u het met ons eens bent dat de recente ontwikkelingen zorgelijk zijn en het Zaans erfgoed hier ernstig door bedreigd wordt, wat bent u van plan te doen om het erfgoed beter te beschermen?

    2. Overweegt Zaanstad om de eigenaren te bewegen om de, tijdelijk aan hun zorg toevertrouwde, panden in stand te houden en om te handhaven als zij deze verplichtingen niet nakomen?

    3. Heeft Zaanstad genoeg slagkracht, juridisch, budgettair en qua personeel, om het monumentale deel in onze omgeving te beschermen tegen bedreigingen?

    Lees verder →
  • De ‘leeste’ dag van het jaar

    Vandaag mochten we weer! Onze wethouder en de halve fractie zetten de ijsmuts op, knoopten een sjaal om en vertrokken naar verschillende scholen om voor te lezen. Nog meer raadsleden en wethouders deden dat – zelfs de burgemeester was vanmiddag op pad. Daarmee gaven ze gezamenlijk het startschot van de juryperiode van de Hotze de Roosprijs 2025.

    Hotze de Roos (Langezwaag 1909 – Krommenie 1991) was timmerman in de weverij van Van der Ley en schreef in zijn vrije tijd, in de voorkamer van zijn woning aan de Lijnbaan 54 te Krommenie, vele tientallen boeken die razend populair werden. Vooral zijn serie over de ‘belhamels van de dorspsmid’, de tweeling Hielke en Sietse Klinkhamer met hun bijzondere motorsloep de Kameleon, heeft honderdduizenden Nederlandse kinderen liefde voor lezen bijgebracht. Van 1949 tot aan zijn dood schreef De Roos maar liefst 60 delen over zijn ‘helden zonder zee’, zoals biograaf Paul Steenhuis de schippers van de Kameleon noemde.

    Menno de Haas leest voor

    Toch kreeg de bescheiden auteur nooit een officiële prijs. Daarom besloten de kinderen van lagere school It Kampke in het Friese Terherne hem dan maar zélf een zilveren pen cadeau te doen, in 1980. Die waren ze gaan kopen bij de Hema in Joure, voor bijna vijf gulden, en de plaatselijke juwelier was zo aardig om er helemaal gratis sulveren pinne in te graveren. Toen Hotze de Roos hoorde van die prijs was hij zo geroerd dat hij besloot hem zelf te gaan ophalen.

    Het werd een onvergetelijke dag, met veldwachter Zwart die de schrijver tegenhield op de brug en andere figuren uit de boeken die rondliepen in het dorp. En toen de kinderen van It Kampke aan De Roos vroegen of de avonturen van de Kameleon zich misschien écht in Terherne afspeelden, antwoordde hij, geinspireerd door alles wat hij die dag had gezien en beleefd, dat dat best eens zou kunnen. Dat leidde in 1991 tot plannen voor een Kameleon-themapark in het dorp dat drie jaar later werd geopend en heden ten dage nog steeds bestaat.

    Hans Kuyper leest voor

    De Hotze de Roosprijs die de gemeente Zaanstad jaarlijks uitreikt, was een initiatief van burgemeester Ruud Vreeman, een groot liefhebber van de Kameleon-boeken. De prijs werd in 2001 voor het eerst uitgereikt (meteen maar aan JK Rowling van de Harry Potter-reeks!) en sinds 2006 gaat hij naar een debuterende Nederlandse kinderboekenschrijver. Auteurs als Maren Stoffels, Manon Sikkel en Jozua Douglas, nu wereldberoemd in heel Nederland, wonnen de prijs ooit voor hun eerste boek. En vanaf vandaag lezen tientallen kinderen op 16 Zaanse basisscholen nieuwe debuten. Daaruit kiezen ze hun favoriet, zodat er in de zomer weer een winnaar van de Hotze de Roosprijs gehuldigd kan worden.

    Voor de kinderen zelf is er trouwens ook kans op een mooie prijs: de klas met het beste boekverslag mag op kosten van Zaanstad een hele dag met de bus naar het Kameleondorp. Lees er hier meer over.

    Natasja Groothuismink las vanmiddag voor op ICBS De Piramide in Koog aan de Zaan, Menno de Haas toog naar OBS De Kroosduiker in Westzaan en Hans Kuyper bezocht ICBS Octant in Assendelft. ROSA wenst alle leerlingen van de Zaanse kinderjury veel leesplezier – en de klas die uiteindelijk naar Terherne mag, wensen we daar alvast een geweldige dag!

    Lees verder →
  • Archeologisch onderzoek terrein JS COCOA is belangrijk

    Foto uit: ‘Startnotitie cultuurhistorisch onderzoek’

    Met een amendement hebben we, tijdens de afgelopen raadsvergadering, zeker gesteld dat er archeologisch onderzoek plaats gaat vinden bij eventuele nieuwbouw op het terrein van JS COCOA (Jan Schoemaker).

    Verder hebben we onze zorgen betreffende het aanwezige industriële erfgoed kenbaar gemaakt. Maar we weten in dit stadium nog niet welke fabriekspanden eventueel gesloopt en welke getransformeerd zouden worden, dus hier komen we vast later op terug!

    De uitslag van de stemming en de stemverhouding

     

    Lees verder →
  • Daklozen kun je beter helpen dan beboeten

    Dit is een bijdrage van: Menno de Haas

    In de Algemene Plaatselijke Verordening beschrijft een gemeente een flink aantal spelregels onder andere voor het gebruik van de openbare ruimte. Regelmatig worden deze regels herzien of worden er nieuwe regels toegevoegd. Tijdens de raadsvergadering van 30 januari moest er een besluit genomen worden over de meest recente wijzigingen.

    Een tweetal wijzigingen gingen wat ROSA betreft veel te ver; het verbod op slapen in de openbare ruimte en het samenscholingsverbod.

    We zijn en blijven van mening dat je dergelijke maatregelen pas kan nemen als alle andere opties uitgeput zijn. In de discussie in het Zaanstad beraad, en uit de beantwoording van onze technische vragen, werd duidelijk dat het weliswaar gaat om situaties waarin overlast word ervaren, maar dat er geen duidelijke criteria waren geformuleerd wanneer je de nieuwe maatregelen zou kunnen toepassen. Daarnaast had er geen overleg plaatsgevonden met de partners in de stad welke direct te maken hebben met de gevolgen, zoals het Leger des Heils. Bovendien hebben we te maken met een tekort aan (nacht)opvang plekken en was er ook geen antwoord op de vraag op welke wijze een boete voor deze kwetsbare groep mensen gaat bijdragen aan het oplossen van dit probleem.

    Voor wat betreft het groepsverbod geldt min of meer hetzelfde, duidelijke criteria, afspraken over de tijdelijkheid van gebiedsaanwijzingen, evaluatiemomenten, overleg met partners: ze zijn er niet of hebben niet plaatsgevonden. Bovendien hebben we de ervaring dat dit soort verboden alleen maar leiden tot verplaatsing van de ervaren overlast.

    De APV kent sinds jaar en dag een tweetal bepalingen welke het mogelijk maken personen weg te sturen van openbare plekken indien er sprake is van overlast. Op onze vraag waarom de huidige bepalingen niet worden toegepast en/of waarom deze niet toereikend zijn hebben we geen antwoord gekregen.

    Gelukkig deelde het merendeel van de raad onze opvatting dat het verbieden en beboeten van slapen in de openbare ruimte een paar stappen te ver gaat en is deze wijziging geschrapt. Het groepsverbod wordt helaas wel ingevoerd, zij het dat er een amendement is aangenomen wat de criteria aanscherpt die nodig zijn om een gebiedsaanwijzing te kunnen doen. En minstens zo belangrijk is de aangenomen motie welke de portefeuillehouder oproept om bij dit soort maatregelen vooraf in gesprek te gaan met onze maatschappelijke partners, zodat zij hun ervaringen en visie kunnen meegeven over de te verwachten impact van een maatregel.

    Wat ons betreft mag de APV nooit gebruikt worden om de effecten van een tekort aan een effectief hulpaanbod te bestraffen.

    Overigens mogen de kinderen van Zaanstad eindelijk weer onbestraft stoepkrijten, deze bepaling is eindelijk uit de APV. De negentiende-eeuwse bepaling dat je zonder toestemming je niet op het gras mag begeven in de Zaanse parken staat er nog in, maar die is voor de volgende keer.

    Lees verder →
  • Woningbouw op een plek waar vele herinneringen zijn gemaakt 

    Dit is een bijdrage van: Mariska Schuttevaer

    Of het Wapen van Assendelft (deels) gesloopt had mogen worden: daar zijn de meningen over verdeeld.
    Feit is dat het evenementencentrum, dat jarenlang een icoon was voor Assendelvers en omstreken, niet meer in die hoedanigheid bestaat. Aan de voorzijde zit nu een restaurant. De achterzijde, de voormalige zaal, werd een kleine drie jaar geleden gesloopt. 
     
    En nu kreeg de raad de startnotitie onder ogen waarin de nieuwbouwplannen voor deze plek worden beschreven. (Een startnotitie is een globale beschrijving van een bouwplan, waar de uitgangspunten, doelen, wensen en uitdagingen in kunnen staan.) 
    Een appartementgebouw van twee lagen met een kap, is de bedoeling. Waarbij aan een commerciële functie ten behoeve van kleine bedrijvigheid in de onderste laag wordt gedacht. Verder is het wenselijk dat het, als onveilig geziene, parkeerterrein wordt vernieuwd en vergroend. 

     
    Een bouwplan met best wat uitdagingen. Onder andere vanwege de ingeklemde ligging en de wens voor een extra ontsluiting via de Communicatieweg. 
    Woningen zijn ook in Assendelft hard nodig en wij vinden dit een mooie, uitgebreide startnotitie, waarin veel aandacht is voor (bijvoorbeeld) de cultuurhistorische situatie, extra groen en natuurinclusief bouwen. 
    Wel vragen wij aandacht voor de bouwhoogte. Het lint van Assendelft bestaat, zeker aan deze kant, uit één laag met een kap. Twee lagen met kap vinden wij eigenlijk te hoog en uit de toon vallend. 
    Maar verder zijn wij voorlopig voorzichtig enthousiast over dit plan en wij kijken uit naar de meer gedetailleerde plannen in de toekomst.
     

    Een oudje van de achterzijde, mét de St. Jozefscholen aan de overkant. Bron: Facebookpagina Wapen van Assendelft.

     
    Lees verder →

Nog veel meer nieuws…

Oud nieuws…